Είναι πρόκληση να ορίσετε τι σημαίνει «ευημερία» στις Ηνωμένες Πολιτείες, αλλά είναι ζωτικής σημασίας να κατανοήσετε ακριβώς τι είναι προτού προσεγγίσετε τα υπέρ και τα κατά. Υπάρχουν πολλά οφέλη και μειονεκτήματα στην ευημερία και το θέμα συνεχίζει να προκαλεί έντονα συναισθήματα στους Αμερικανούς από κάθε πολιτική πειθώ.
Τι σημαίνει ευημερία;
Το Η Πρόνοια μπορεί να οριστεί ευρέως ως ένα κυβερνητικό πρόγραμμα, χρηματοδοτούμενο από φορολογούμενους, το οποίο παρέχει οικονομική βοήθεια σε άτομα ή ομάδες που δεν μπορούν να συντηρηθούν.
Στις Ηνωμένες Πολιτείες, τα προγράμματα πρόνοιας διαχειρίζονται τόσο η πολιτειακή όσο και η ομοσπονδιακή κυβέρνηση. Είναι προγράμματα που ελέγχονται με βάση τα μέσα, που σημαίνει ότι ένα άτομο πρέπει να αποδείξει ότι χρειάζεται προτού εγκριθεί για οφέλη.
Παραδείγματα της μεγάλης ποικιλίας προγραμμάτων πρόνοιας περιλαμβάνουν:
- Προσωρινή Βοήθεια για Άπορες Οικογένειες (TANF)
- Medicaid
- Συμπληρωματικό εισόδημα ασφαλείας (SSI)
- Συμπληρωματικό Πρόγραμμα Διατροφικής Βοήθειας (SNAP)
- Στέγαση
- Εκκίνηση
- Πρόγραμμα Συμπληρωματικής Διατροφής για Γυναίκες, Βρέφη και Παιδιά (WIC)
Η εξέταση των στατιστικών ευημερίας μπορεί να σας βοηθήσει να κατανοήσετε καλύτερα πώς χρησιμοποιούνται τα προγράμματα. Τα προγράμματα πρόνοιας επικεντρώνονται σε άτομα με αναπηρία ή που μεγαλώνουν παιδιά. Εάν δεν είστε ανάπηροι και δεν μεγαλώνετε παιδιά, μπορεί να είναι πολύ δύσκολο να δικαιούστε και να διατηρήσετε την πρόνοια.
Επιχειρήματα υπέρ της ευημερίας
Όσοι είναι υπέρ της ευημερίας επισημαίνουν τα πολλά οφέλη που παρέχουν τα προγράμματα για τους φτωχούς και τις οικογένειές τους.
Υψηλή ανάγκη μεταξύ των Αμερικανών
Οι συνήγοροι επισημαίνουν τα πολλά οφέλη των προγραμμάτων πρόνοιας. Από τον Σεπτέμβριο του 2016, περισσότεροι από 67 εκατομμύρια Αμερικανοί έλαβαν βοήθεια από την κυβέρνηση και πάνω από 70 εκατομμύρια Αμερικανοί πληρούν τις προϋποθέσεις για το Medicaid. Σαφώς, υπάρχουν πολλοί άνθρωποι που έχουν ανάγκη και η ευημερία βοηθάει να διασφαλιστεί ότι μπορούν να βρουν βοήθεια.
Βοηθά τα παιδιά
Το National Public Radio (NPR) αναφέρει ότι μια μακροχρόνια μελέτη έδειξε ότι το πρώτο πρόγραμμα πρόνοιας, το Mother's Pension, είχε θετικά αποτελέσματα στα παιδιά. Το πρόγραμμα φάνηκε να βοηθάει τους δικαιούχους να παραμείνουν στην εκπαίδευση περισσότερο και να κερδίζουν περισσότερα ως νέοι ενήλικες, καθώς και να αυξάνει τη διάρκεια ζωής τους.
Μειώστε το έγκλημα
Οι άνθρωποι που τάσσονται υπέρ της ευημερίας επισημαίνουν επίσης ότι μπορεί να μειώσει τα ποσοστά εγκληματικότητας βοηθώντας τους ανθρώπους να αποφύγουν να βρίσκονται σε απόγνωση, όπου αισθάνονται την ανάγκη να κάνουν απελπισμένα πράγματα όπως κλοπή, κλοπή αυτοκινήτου και άλλα. Ως αποτέλεσμα, η πρόνοια μπορεί επίσης να βοηθήσει στην προστασία των μεσαίων και ανώτερων στρωμάτων από το να γίνουν θύματα εγκληματικότητας.
Κοινωνικό Καλό
Συνολικά, οι υποστηρικτές της ευημερίας ενδιαφέρονται για την πρόληψη της πείνας, των ασθενειών και της δυστυχίας μεταξύ των φτωχότερων τμημάτων της κοινωνίας. Πιστεύουν ότι το σύστημα πρόνοιας είναι έκφραση του καλύτερου κοινωνικού καλού.
Επιχειρήματα κατά της ευημερίας
Δεν είναι όλοι υπέρ της ευημερίας. Οι λόγοι που συχνά αναφέρονται για την αντίθεση με την ευημερία περιλαμβάνουν:
Υπερβολική φορολογία
Τα χρήματα για την πρόνοια προέρχονται από τον λαό μέσω της φορολογίας. Στους πολέμιους της πρόνοιας δεν αρέσει να παίρνει η κυβέρνηση τα χρήματα από τους φόρους τους και να τα δίνει σε κάποιον άλλο. Αντίθετα, μερικοί άνθρωποι που αντιτίθενται στην πρόνοια ενθαρρύνουν τα ενδιαφερόμενα άτομα να βρουν φιλανθρωπικά ιδρύματα καλά οργανωμένα και να τα στηρίξουν, αντί να αναθέσουν αυτή την ευθύνη στην κυβέρνηση.
Δημιουργία Εξάρτησης
Οι αντίπαλοι της πρόνοιας πιστεύουν επίσης ότι τα προγράμματα πρόνοιας δημιουργούν εξάρτηση και δημιουργούν μια κατάσταση ζωής όπου είναι καλύτερο να λαμβάνεις πρόνοια παρά να εργάζεσαι. Είναι πιθανό οι δικαιούχοι κοινωνικής πρόνοιας να βρεθούν σε μια «παγίδα ευημερίας», όπου αν δουλέψουν πάρα πολύ, θα χάσουν παροχές που δεν έχουν την πολυτέλεια να αντικαταστήσουν.
Πολύ ακριβό για συντήρηση
Πολλοί επικριτές ανησυχούν ότι η ευημερία αυξάνεται πολύ γρήγορα. Πιστεύουν ότι η ανάπτυξη των προγραμμάτων πρόνοιας θα χρεοκοπήσει την οικονομία των ΗΠΑ και ότι τα προγράμματα που υπάρχουν δεν μειώνουν τις αιτίες της φτώχειας. Κατά την άποψή τους, αυτό επιδεινώνεται από τα ζητήματα μετανάστευσης και την ιδέα ότι οι παράνομοι μετανάστες εκμεταλλεύονται την πρόνοια που δεν θα έπρεπε.
Απάτη
Οι επικριτές της ευημερίας ανησυχούν επίσης πολύ για την απάτη κοινωνικής πρόνοιας, σημειώνοντας ότι επτά προγράμματα πρόνοιας αποτελούν τη λίστα προγραμμάτων του Office of Management and Budget (OMB) με ακατάλληλες πληρωμές άνω των 750 εκατομμυρίων $ ετησίως. Η απάτη της κοινωνικής πρόνοιας φορολογεί ακόμη περισσότερο ένα ήδη τεντωμένο σύστημα.
Βοηθώντας αυτούς που δεν το αξίζουν
Οι αντίπαλοι της ευημερίας ενδιαφέρονται επίσης να βοηθήσουν όσους δεν έχουν πραγματικά ανάγκη, συμπεριλαμβανομένων εκείνων που κάνουν κακές επιλογές και υποφέρουν από εθισμό στο αλκοόλ και τα ναρκωτικά. Πιστεύουν ότι οι Αμερικανοί που μπορούν να εργαστούν πρέπει να το κάνουν και ότι μόνο οι πραγματικά φτωχοί και ανάπηροι πρέπει να λαμβάνουν βοήθεια.
Moving Forward
Και οι υπέρμαχοι και οι αντίπαλοι της ευημερίας έχουν καλά σημεία. Είναι σημαντικό να υπάρχει ένας τρόπος για όσους έχουν ανάγκη να λάβουν βοήθεια, χωρίς να δημιουργείται εξάρτηση ή «παγίδα ευημερίας».
Ο Νόμος Συμφιλίωσης Προσωπικής Ευθύνης και Ευκαιριών Εργασίας του 1996 είναι ένας νόμος για τη «μεταρρύθμιση της πρόνοιας» που απαιτεί από τα κράτη να διασφαλίζουν ότι οι δικαιούχοι πρόνοιας αναζητούν εργασία. Ο νόμος περιλαμβάνει επίσης ολοκληρωμένη επιβολή της υποστήριξης των παιδιών και παρέχει οικονομικά κίνητρα στις οικογένειες να μετακινηθούν από την πρόνοια στο εργατικό δυναμικό. Σε πολλές περιπτώσεις, η πρόνοια είναι πλέον επίσης χρονικά περιορισμένη.
Είναι ζωτικής σημασίας να υπάρχει σωστή επίβλεψη των προγραμμάτων πρόνοιας, βοηθώντας παράλληλα τα παιδιά να κάνουν το καλύτερο δυνατό ξεκίνημα στη ζωή. Αυτό που είναι δύσκολο να γνωρίζουμε, φυσικά, είναι πώς να επιτευχθούν αυτοί οι στόχοι. Η συνέχιση της κατανόησης και της συζήτησης των επιχειρημάτων και από τις δύο πλευρές είναι το πρώτο βήμα προς την πραγματική επίλυση του προβλήματος των Αμερικανών που έχουν ανάγκη.
