Πολλοί άνθρωποι συνεχίζουν να τιμούν την ιρλανδική οικογενειακή τους κουλτούρα μέσω της προσήλωσής τους σε μακροχρόνιες πεποιθήσεις και παραδόσεις. Ωστόσο, οι αλλαγές στην ιρλανδική νομοθεσία, τους ρόλους των φύλων και το μέγεθος και τη δομή των οικογενειών τα τελευταία 50 χρόνια είχαν σιγά-σιγά επίδραση σε αυτές τις παραδόσεις.
Παραδοσιακή ιρλανδική οικογενειακή κουλτούρα
Από την αρχαιότητα η ιρλανδική κουλτούρα οργανώθηκε γύρω από ομάδες ή φυλές συγγένειας (φυλή είναι η γαελική λέξη που σημαίνει οικογένεια.) Στη σύγχρονη εποχή η φυλετικότητα παραμένει. Για πολλούς Ιρλανδούς, η οικογένεια και η καθολική τους πίστη εξακολουθούν να θεωρούνται το κέντρο των στενών, προσωπικών σχέσεων που δημιουργούν ταυτότητα, ενότητα και ασφάλεια. Η θρησκεία και η οικογενειακή συνοχή είναι βασικά για την παραδοσιακή ιρλανδική οικογενειακή κουλτούρα.
Η Ιρλανδική Οικογένεια
Στο παρελθόν, η οικογενειακή κουλτούρα και οι παραδόσεις της Ιρλανδίας σήμαιναν μια οικογένεια με μητέρα, πατέρα και εξαρτώμενα παιδιά που ζούσαν κάτω από την ίδια στέγη και οργανώνονταν σύμφωνα με τους ρόλους των φύλων. Ο πατέρας είναι ο ψωμιούχος, ενώ η μητέρα έχει την ευθύνη του νοικοκυριού και της οικογένειας. Σε όλο το μεγαλύτερο μέρος του 20ου αιώνα, αυτή η παραδοσιακή ιρλανδική οικογένεια συνέχισε να αποτελεί τη βάση της κοινωνικής τάξης στην Ιρλανδία.
Γάμος και παιδιά
Λόγω της καθολικής τους πίστης, η παραδοσιακή ιρλανδική πεποίθηση ήταν ότι ο γάμος ήταν μια μόνιμη και αποκλειστική ένωση μεταξύ συζύγου και συζύγου και ότι τα παιδιά ήταν δώρα από τον Θεό. Το διαζύγιο, για παράδειγμα, απαγορεύτηκε μέχρι το 1995 και η αντισύλληψη απαγορεύτηκε από το 1935 έως το 1980. Ως εκ τούτου, τα ζευγάρια της Ιρλανδίας έμεναν μαζί και, τυπικά, είχαν πολλά παιδιά.
Ιρλανδοί γονείς
Οι παραδοσιακοί Ιρλανδοί γονείς πιστεύουν ότι η οικογένεια που παίζει και προσεύχεται μαζί παραμένει μαζί. Τα μικρά παιδιά από την Ιρλανδία μπορούν να τρέξουν άγρια και συνήθως γίνεται ανεκτή από τους γονείς τους ως καλή διασκέδαση. Αυτό σημαίνει ότι παραδοσιακά μια ιρλανδική οικογένεια είναι μεγάλη, θορυβώδης, παιχνιδιάρικη και ταραχώδης. Οι Ιρλανδοί γονείς δίνουν στα παιδιά τους πολλή ελευθερία και τα ενθαρρύνουν να είναι ανεξάρτητα και αυτοδύναμα, διατηρώντας παράλληλα τη γονική εξουσία και έναν ασφαλή δεσμό γονέα-παιδιού.
Οικογενειακή κληρονομιά
Η παραδοσιακή ιρλανδική πρακτική σύμφωνα με την οποία ένας πατέρας αφήνει την περιουσία και το κεφάλαιό του σε έναν γιο έχει τροποποιηθεί από αλλαγές στην ιρλανδική νομοθεσία, την αλλαγή των ρόλων των φύλων και την αλλαγή της κουλτούρας των οικογενειών. Επί του παρόντος, όλα τα παιδιά έχουν νόμιμα δικαιώματα κληρονομιάς. Φυσικά, το φύλο είναι καθοριστικός παράγοντας. Εξακολουθεί να προτιμάται η περιουσία ή το κεφάλαιο να μεταβιβάζεται εξ ολοκλήρου σε έναν γιο.
Ο μεταβαλλόμενος ρόλος των ιρλανδών γυναικών
Ιστορικά, η Ιρλανδή δεσμευόταν από την πατριαρχική κοινωνία της Ιρλανδίας και την καθολική πίστη που τόνιζε τον παραδοσιακό ρόλο της συζύγου και της μητέρας. Υπήρχαν πολλά πράγματα που οι Ιρλανδές δεν μπορούσαν να κάνουν τη δεκαετία του 1970. Όμως, λόγω της συνεχιζόμενης εξέλιξης των γυναικείων κινημάτων της Ιρλανδίας, οι στερεοτυπικοί ρόλοι των φύλων δεν είναι πλέον τόσο ισχυροί όσο στο παρελθόν. Είναι πλέον σύνηθες να εργάζονται τόσο ο σύζυγος όσο και η γυναίκα. Παρόλο που οι γυναίκες της Ιρλανδίας είναι καλύτερα μορφωμένες, μια γυναίκα κερδίζει λιγότερα και, αν είναι παντρεμένη, συνήθως αναλαμβάνει ρόλους συζύγου, μητέρας, φροντιστή και εργαζόμενης.
Τρέχουσα ιρλανδική οικογενειακή κουλτούρα και παραδόσεις
Οι αγροτικές περιοχές της Ιρλανδίας τείνουν να είναι πιο συντηρητικές και να διατηρούν παραδοσιακές απόψεις σχετικά με τους ρόλους του νοικοκυριού και του φύλου. Ωστόσο, οι ιρλανδικές απόψεις για τον γάμο, την οικογένεια και τα παιδιά, που κάποτε είχαν ενημερωθεί και επηρεαστεί σε μεγάλο βαθμό από τις εντολές της Καθολικής Εκκλησίας, έχουν μειωθεί. Η ιρλανδική οικογενειακή κουλτούρα και οι παραδόσεις έχουν αλλάξει σιγά σιγά. Ωστόσο, η συστημική πατριαρχία είναι ακόμα ζωντανή και καλά στην Ιρλανδία.
